Dermatoskop jest medycznym urządzeniem optycznym. Pozwala lekarzowi na diagnozowanie zmian skórnych w 10–20-krotnym powiększeniu i w odpowiednim oświetleniu. Oglądanie zmiany w ten sposób daje możliwość obliczenia wskaźnika dermatoskopowego, tzw. TDS, w którym brane pod uwagę i punktowane są następujące aspekty: asymetria zmiany, granice zmiany, kolor zmiany i struktury dodatkowe, np. kropki lub smugi. Całkowity wskaźnik dermatoskopowy, czyli de facto wynik badania, wynika z sumy punktów i zawiera się w jednym z trzech zakresów: <4,75 – zmiana łagodna, niewymagająca reakcji; 4,75–5,45 – zmiana wymaga kontroli lub dalszej diagnostyki; >5,45 – zmiana wymaga usunięcia i badania histopatologicznego.
Należy pamiętać, że na poważne choroby nowotworowe skóry szczególnie narażeni są ci pacjenci, którzy są obciążeni genetycznie: u osób, u których wywiad rodzinny wskazuje na przypadki czerniaka, badanie dermatoskopowe zmian powinno być powtarzane regularnie, nie rzadziej niż co pół roku. Dodatkowo badanie wskazane jest zawsze wtedy, gdy następuje nagła zmiana kształtu, koloru czy powierzchni znamienia – należy potraktować to jako sygnał alarmowy, którego nie wolno ignorować.